Zondag 18 maart 2018

 Vandaag beetje langer geslapen. 9.30 u. Ontbijtje, douchke en met de auto naar cemetry La Fayette. Dit is Kris zijn ding. De Amerikanen hebben een serieuze kloof tussen arm en rijk, zeker de streek die wij gedaan hebben en het ergste vind ik eigenlijk dat dit de mensen zelfs tot na hun dood achtervolgd. Ben je rijk, dan heb je een ongelooflijk monument/graf of familiegraf. Ben je arm/gewone bevolking, dan wordt je gewoon in een muur geschoven samen met andere mensen. Kris heeft genoeg kerkhof opgesnoven dus, hup terug met de auto, wij laten ons door de mannen afzetten bij Mardi Gras World  (de Amerikanen zijn hier zot van Mardi Gras, vette dinsdag, dus hebben er zelfs een drukbezocht museum van gemaakt), daar is de dichtsbijzijnde opstapplaats voor de hop on hop of bus en we wisten dat je daarnaast mooi zicht hebt op de Mississipi . Omdat we moeten wachten op de mannen gaan we eens binnen bij Mardi Gras World, grote carnavalbeelden en een giftshop waardoor we direct door de achterdeur aan de Mississippi staan. Zaaalig. Daar zijn de mannen al, hup, hop on the bus, toerke maken want we hebben de volledige toer nog niet gedaan en het is reeds zondag. Ik weet het, heel toeristisch maar zaaalig bij deze temperatuur (27 graden) rustig sightseeing op de bus, en hier in New Orleans zie je altijd wel wat, geen minuut verveling. We stappen even af aan de French Market waar we een lunchke meepikken. En dan terug op de bus.  16.10 u aangekomen terug aan ons appartement, effe opfrissen, taxi bellen en naar The Smoothie King Center want om 18 u begint de NBA wedstrijd New Orleans Pelicans - Boston Celtics! In de gangen horen we al het volkslied om 17 u hmmmm raar, nog een biertje halen van 10 $ 🙂 en naar onze plaatsen! Huh, de match is al bezig !!!! Yep de match begon om 17 u ipv 18 u, sjans dat we een uur te vroeg zijn... maar 2 minuten gemist, oef! Dat moet ons weer overkomen hahaha, maar... niks gebeurd. Fantastische ervaring, ongelooflijk, 2 uur aan een stuk actie en  entertainment, moest ik hier wonen, ik nam een abonnement, superplezant! Als kers op de taart vangt Kris hier een t-shirt van The Pelicans die ze hier naar boven in het publiek schieten! Even een emotioneel momentje als Kris de t-shirt aan Wim schenkt 😁, vriendschap kan toch mooi zijn eh 😀. En... last but not least... The New Orleans Pelicans WINNEN!!! Woehoew! Dit wil ik nog ooit doen, geweldig basketball! We verlaten het Smoothie King Center op zoek naar een taxi richting Frenchmen Street,  hier moeten we nog geweest zijn, een straat met bars en restaurants waar de locals op stap gaan en waar we wel eens bekende mensen kunnen spotten. We vinden hier een restaurantje Marignie Brasserie, voor ieder wat wils, de mannen een pasta, Britt een burger en ik ga nog eens voor Gumbo met een coleslaw, telkens een verrassing, zowel voor de gumbo als de coleslaw. Lekker gegeten met een lekker flesje wijn. We vragen de rekening en dit wordt een uitzonderlijke ervaring, nog niet meegemaakt. We betalen met visa, 138,40 $, ze komt terug en zegt dat we op het ticketje het bedrag fooi moeten schrijven en tekenen. Normaal geven we ongeveer 10 %, soms iets meer soms iets minder, gelijk het uitkomt. We beslissen om af te ronden op 150 $. Kris vraagt om te checken of hij het goed heeft gedaan aan de garçon.  Begint ze ne hele uitleg te geven dat het minimum drinkgeld eigenlijk 15 %  is en dat dat dan weinig is, wil zeggen slechte bediening dus dat we eigenlijk 25 $ moeten geven minimum!!!! Dat zal wel wezen, we maken van de 150$ uit beleefdheid dan 160$ , dat vinden we wel goed genoeg, je maakt ons niet wijs dat iedereen hier 25 $ drinkgeld geeft, die willen hier profiteren van de toeristen. Chouette, we geven het mapje terug af en willen vertrekken, komt ze nog eens terug met het mapje dat het eigenlijk toch niet goed is, het is maar 20 $ ipv 25$ !!! Arrogante trees, eerst zegt ze dat ze het fijn vind dat we vragen of het goed is want er zijn vandaag al mensen vertrokken die 0$ fooi hebben gegeven en nu komt ze effe nog 5$ extra eisen! No way zegt Kris en hij stuurt ze terug wandelen! Vuistje voor de Kris, wat denk die wel. Ze komt nog eens terug om onze glazen te komen halen en met de vermelding dat ze zeer blij is met de gulheid van ons vandaag! (Sarcastisch bedoelt), we schieten alle vier in onze lach en bollen het hier af! Onbeschofte trees! Even Nog in Fenchmen Street rondhangen, mooi marktje meepikken en verder doorwandelen naar de French Quarter om te kijken of café Du Monde nog open is want Wim heeft nog geen beignets gegeten (hier in New Orleans, in deze zaak uitgevonden). Jawel het is open en we gaan er halen. Lekker maar niet lekkerder dan onze smoutebollen, maar zeker ook niet slechter. We beslissen om nog een winkel te zoeken om een fles wijn te kopen om onze dag af te sluiten op ons appartement met een glaasje wijn. De jongen aan de kassa ziet er een vriendelijke jongen uit en we willen nu eens weten hoe het hier nu echt zit met drinkgeld. Hij verontschuldigd zich voor het belachelijke systeem hier in Amerika en zegt dat het helemaal niet verplicht, maar als je een correcte fooi wil geven, 10 % zeker voldoende is. Dus hetgeen wij al heel de verlof deden is goed. Oef, want dat voorval was toch wel een beetje blijven hangen hoor.  Nu nog taxi roepen en naar ons appartement! Doei!